Bizden uzak diyarlarda yaşanan zulümlere tepki koymak amacıyla meydanlara çıkmanın neye yaradığı sorgulanan şeylerdendir.

“Ne yani, meydana çıkıyoruz da ne oluyor?” kabilinden sorular sıkça gündeme gelir.

Bu soruyu sormasa dahi, “çıksam ne olacak, bir faydası yok ki” kuruntusu ile kendini alıkoyar o meydana çıkmaktan.

Oysa meydana çıkmak, ses çıkarmak, söyleyeceği şeyleri çekinmeden söylemek, fert fert herkes üzerine düşeni yaptığında kamuoyu oluşturmak anlamında hiç de azımsanacak bir faaliyet değildir.

Abdi İpekçi parkında bir süredir her akşam Mısır’a destek için insanlar bir araya geliyorlar. Ne kadar daha fazla insan oraya toplanırsa etkisi o kadar büyük olur. Elbette etkisi hemen Mısır’da ortaya çıkmaz. Darbeciler Ankara’daki halktan korkarak pısacak değiller. Ancak bu toplanmaların etkisi halka halka olur. Önce biz bu toplanmalardan nasibimizi alırız. Daha bir müslüman olma şuuru ile döneriz evlerimize. Müslümanın zulme karşı sessiz kalamayacağı pratiğini yaşamış oluruz. Bizdeki bu hal, çevremizde bulunan insanlara sirayet eder. Çünkü büyüklerin dediği gibi “hal sârîdir.” Bizde o ahlakı görenler, bundan etkilenirler ve onlar da meydana çıkmaya başlarlar. Derken bir ülke etkilenir bu manzaradan. Sonra ülkeler… Kim bilir bu çıkışlarımız, bir büyük meydanı gerektirecektir daha sonra. Tüm müslümanların kardeşçe bir araya geldikleri ve bir oldukları bir meydanı.

Bu meydanın adı bugün Rabia’dır. Müslüman kardeşliğinin ve zulme karşı durmanın meydanıdır bu.

Bu meydan Ankara’da Sıhhıye meydanıdır. Rabia aynı zamanda Sıhhıye’dir.

Kardeşlik için 24 Ağustos 2013 Cumartesi günü saat 16:00’da Sıhhıye’de buluşalım.