Yazar: Mustafa Barış

Unutunca özünü düşmüş onulmaz bin derde,

Özden başka deva yokmuş bilirmiş kendince.

Kalpte vardır bin başka göz, bin pencere,

Oraya yönel elinden geldiğince, binlerce,

Daha net görülür cehd kalpten geldikçe,

Her bir işte onun usûlü izlendikçe,

Sayısızdır onun hikmetleri hücrelerce.

Zihinler ışımak, ışıtmak için, umut ve korku arasında,

Bin bir dertli başa, nasıl versin şifa?

Odaklan aydınlıkta, bul teskînî gece karanlığında.

Çelişkiler yumağında, alt mı, üst mü, sus mu, konuş mu?

Kal mı, git mi, kin mi, aşk mı?

Barış mı, savaş mı? Aldır takatince!

Bir de düşünmek için oku el-Kitab’ı;

Gemiyi delen bilge ile gemiye aldıran Nuh hikmetlerini!

Sen de aldır tevekkülle! Ki yaşasın insan ve hukuk,

Özgürlük ve Cumhuriyet!