Günahlarımız kara yalaza günlere körpelerini ekleyecek

Tövbeler bedenimizi suvaramayacak ölene değin

Alaca nöbetlerle gecede sütun keserken kalabalık bastırılmış kahkahalardan

Nehrin kıvrımları yırtılacak boylu boyunca…

Çatlamış körkandil sokak lambalarından yıldızlar sıyrılacak

Kayalarda tüten buğu denli

Gece ormanının saçları pervasızca dökülecek sırtlardan

Yürür iken öletlerde yıldırımlar çığlıksız hâlâ

Yürek çarpıntısı kadar allak bullak

Aralıklardan akan depremler yardıkça göğü gün ışımayacak yeniden

Kara yağız ciltlerden sıyrılan ayla

Gürüldemeyi hayal eden nehirde yıkanamayacağız bir gün

Bir gün yüreğimiz ve çarpıntımız bir yerde durulacak… …Ve sırf ona katılacağız karanlıkta