Doğarsın sesin de doğar

Sesinde ince sonbahar çığlıkları

Okursun zemin sarsılır birden

Mayhoş hüzünlü sesinle dokunurum

Tatlı ışığa serili yüzün hafif açılır

Sevinçle, tanırım kaybolanı

Sözün

İncinir… Seher yeliyle dalından kopar

Tadı henüz damağımda

Islak bir hayal dişlerime dolanır

Dilimleri birbirine yapışmış

Çekirdeği sertelmiş kabuğunda taptaze

Eğil ek, kuşlar şırıl şırıl ötüşsün

Ey ay! Sabaha dek çağır, kırlangıç fırtınası büyüsün  

Yasir’e

(Derinden Dergi 2021 Kış sayısında yayınlanmıştır.)