Terk edilmiş sokaklar caddeler küller

Akşamdan kalma barbut izleri

Evlerini mağaraya çevirmiş

İnsanlar şehirde

Şairlerse kayalıkta yaşarmış

Haşin ve kesin merhametle

Yüzü uzaklardan ekşidir

Tanıdıkça mayışır, açılır, kırışıklığı kalkar

Heyecanla gencelir

*

Pus şehirde

Sertelmiş otlar içinde yalanıyor

Salyangozlar döneniyor sabah saatleri

Pusa tutunmuş şehir

Şeker fabrikasından tüten tüfle

Sürünüyor

Mantar avcısı etrafını yokluyor sis sanarak

Yüzünde küf zerreleri

Gökte yarık

*

Buraları kır değil inşaat önceleri

Çocukken yakınından geçer de bitlenirdik

Cadı daireleri çevrinir henüz

Etrafını

Islak emer

Bataklığın yaygısı enleniyor

Bela okur yakınından geçenler

Ma moselion!

Ahalinin gücü cahilliğinde

Gökte yarık

Şair kayalıkta yalnız, ona bakan yok, göğe de