Yazar: Zeynep Özer

Rahman ve Rahim Allah adına;

Yaratan ve yaşatan Allah’a hamd ederim. Sevmesen yaratmazdın bilirim. Çamurdan yaratıp insan olarak şereflendirdiğin için teşekkür ederim. Sonsuz güç ve merhamet sahibisin. Bahşettiğin şerefi kaybedip verdiğin nimete nankörlük etmiş olmaktan sana sığınırım. Daldığım hayalden beni uyandırdığın, bedenimle ruhuma ayrı ayrı senfoniler çaldırmadığın için teşekkür ederim. Yolsuz kalmaktan daha çok, yolda senin istediğin şekilde yürüyememekten korkarım. Biliyorum ki azabından daha büyük rahmetin var. Rahmetinin ve merhametinin varlığının beni gaflete düşürmesinden ürkerim. Vermiş olduğun rızıkların rehavetine kapılmaktan utanırım. Seni unutmak benim nankörlüğümdür. Senin beni unutmansa kıyametimdir. Ne olur beni unutma Allah’ım. Akıl ve vicdan yoksunu bir yol, benim için hayat yolu olamaz. Bana akıl ve vicdan mahrumu bütün yolları kapat, kapat ki sana döndürülecek tek yolun akıl ve vicdan üzerine inşa edilen yol olduğundan hayatımı emin kılabileyim Allah’ım. Mektupların en güzeline muhatap kabul edilebilmenin altında ezilirim. Her ayetinle benimle konuşurken seni duymaktan, duyup da anlamaktan beni mahrum etmemeni dilerim. Mektubunun ihtişamlı zarfına dokunmakla yetinmeyeyim. Uzaktan seyretmeyeyim mektubunun güzelliğini. Hayatımı ayetlerinin anlamına dokundur, şüphesiz ki idrakim arttıkça gönlüme giren mesajın artacak ve en değer verdiğin mektubuna değersiz şekilde dokunmamış olacağım. Görülen görülmeyen her halimi iyi bilen Allah’ım, yanlış olan ezberlerimi boz, yerine doğrularını koymamda yardımını üzerimden çekme. Bozuk halimi düzeltmeni, düzgün halimi güzelleştirmeni dilerim. Hakkını veremediğim her halimden bağışlanmamı dilerim. Sevgine layık olan kullarından olmaya talibim. Huzuruna beni de kabul eder misin Allah’ım?

Hani kâinata sevdirdiğin habibine: “Kullarım beni sana sorarlarsa, ben çok yakınım. Biri bana dua ettiği zaman duasını kabul ederim.” diyorsun ya; miracım oluyor. Beni seven, tövbemi kabul etmek isteyen sonsuz merhamet sahibiyle konuşabiliyor, duyulabiliyor olmanın aczi içinde huzuruna utançla çıkmaktan korkuyorum Allah’ım. Bana bahşedeceğin her hayra muhtacım. Nefsim öyle zalim bir oyun oynuyor ki, kötü şeyleri güzel gösteriyor; Sen nefsime rahmet et Allah’ım. Şüphesiz ki Senin rahmet ettiğin nefis ne yanılır ne şaşırır. Bütün çabalarımla, bütün işlerimle Sana koşuyorum. Dilediğini muzaffer kılan Allah’ım, beni de senin yolunda muzaffer eyler misin?

Tatsız bir dünyada ruh ve zihin yemeğini unutmuş, beden yemeği peşinde koşuyoruz. Ne de çabuk unutmuşuz rızka kefil olduğunu. Unuttuklarımızdan bizi sorumlu tutma Allah’ım. Geçen zamana inat hayatlarımız birer kaygı torbası olmanın ötesine gitmiyor. Sen o kaygı torbalarını, umut ve sabır torbalarına çevir Allah’ım. Sonsuz güç ve merhamet sahibisin. Dilediğin bir şeye “Ol!” demen yeter. Bize imkânsız olan sana mümkündür. Bütün güzellikleri bana mümkün kıl Allah’ım. Kalbimi kıranlara inat, sana sığınıyorum. Biliyorum ki, kırık kalplerdesin, son derece güçlü ve intikam almaya muktedirsin. Sen bana yetersin, intikamların en güzelini Sen alırsın. Rabbim ne yanılır ne de unutursun. Gönülden bağlı olana sabretmek zor olur mu hiç? Sabırla yardımını istiyorum Allah’ım. Yardımını esirgersen işte o zaman yıkılırım. Yaralarımın merhemisin Allah’ım. Bir umut bin umut olur seni düşününce. Sen de beni düşünür müsün Allah’ım?

Harflerin ne kıymeti vardı ki bir araya anlamlı gelemedikten sonra? Kelimelerin ne anlamı vardı ki “Seni Seviyorum Allah’ım” diyemedikten sonra. Seni Seviyorum Allah’ım. Bütün acizliğimle, aceleciliğimle, tembelliğimle, nankörlüğümle, hakkını veremediğim hamdimle, sırtlandığım sorumluluklarımla, noksan ibadetlerimle Seni Seviyorum. Sen tövbeleri çok kabul edensin. Çok merhametlisin. Bütün çarem tövbemin kabulünde. Bütün kurtuluşum muhtaç olduğum arındırmanda. Beni de arındırır mısın Allah’ım?