Okumak, övgüye değer bulunmuştur, kudemamızca.

Dünden bugüne, bugünden yarına

Methe mazhardır.

Kutsal kitap, “önce söz vardı” dedi…

Sözü, maddeye özellediler.

Yazık!

Filozof, “bilmek lazım” dedi ve merakı ekledi bilmenin önsözüne…

Bilmek; elbette okumaktır.

Bazen satırlı, harfli; bazen hiçbir kaleme yazdırmadan, kağıda resm olmadan…

Okumak, her şeyle iç içe olmak, hemhal olmaktır.

Kabuğunu çatlatmak, kainata sızmak, kapalı ruhunu kainatla açmaktır okumak!

Okumak, ruhu büyütmektir.

Göklere ağıp yerde ölmektir.

Sessiz/sensiz istişaredir okumak.

Fikir alıp, akıllarla aklı büyütmektir.

Başkasını kendin, kendini başkası yapmaktır.

Okumak, ömre ömür katmaktır, ömrü bereketlendirmektir.

Var olmak, okumaktır.

Okumak; öncekilerle ve sonrakilerle tanış olmaktır.

Bir yılda bin yılı bulmak/ bin yılı bir yılda yaşamaktır.

Bin yılın aklını, “kitapla” bir yılda kazanmaktır.

Dünü, bugünü ve yüzyılları bir yılda yaşamaktır.

Okumak, hayata hayat/lar katmaktır.

Tayy-ı mekan, tayy-ı zaman budur.

Başkaya ne gerek var! Kerameti kendinden menkul.

Doğu ve batıyı bilmek okumakladır.

Biri bilen ikiyi merak eder, üçe teşne… İçtikçe bu pınardan iştiyak artar.

Kelimenin gücünde, satırın boyutunda…

Tur’da Musa ile olmak, Hira’da göklerle konuşmak okumakladır.

Okumak kutsaldır.

Yüce Rabb, okusun diye gönderdi Kutsal Ruhu Nebisine

Kitaba iman etti bütün kâinat,

Kitaba iman; okumaya imandır.

Okumayan iman etmiş değildir.

Okumayan bilmez göklerden gelen haberi, anlamaz âşıkların ahını!

Bir ahla, meşaleler tutuşur, karanlıklar yaldırır, karanlık fecre yarılır.

Okumak karanlıkları aydınlatmaktır. Yoku var kılmaktır.

En ücra köşede mutlu olmaktır.

Yalnızlıktan kopmak, zeki ve akıllılara dost olmak, dost kalmaktır.

Okumak; kitabı, satırı ve kalemi kutsamaktır.

“Yemin olsun kaleme ve yazdıklarına”.

Her o var olan kalem, kutsal kalemin gölgesindedir.

Onun ruhunu taşır mürekkebinde…

Okumak cehaletten kurtuluştur. Bilmeyenlerle bir olmamaktır.

Sürüden ayrılmanın adı okumaktır.

Akıllılar içinde deli olmayı göze almaktır.

Okumak; kâinatı ya da dikeni bilmektir.

Bilmeyen üzer, amma üzülmez.

Okuyan üzmez, kadirşinastır.

Kadrini bilir, kadere iman edenlerin.

Okumak bir gayeye yönelmek, kendini bilmektir.

Okumak, özün özüne varmaktır. “Öz”lenmektir, özsüz olmamaktır.

Okumak öncekilerle sonrakilerle tanış olmaktır.

Görmediğini bilmek, onunla tanış olmaktır.

Okumak, dokunmadan hissetmek, tanış olmadan tanımaktır.

Okumak, biri bin kılmaktır.

Birden bin olmaktır.

Rüzgâr önünde yaprak olmamak,

Cehennem ateşinde yanmamak,

Kula kul olmamak okumakladır.

Okumakla yeneriz savuran rüzgârları, okumakla Cehennem ateşini söndürürüz,

Kul oluruz Rabbe. Kula kullukları okumakla anlamsız kılarız.

Okumayan hafiftir, savrulur rüzigarla…(hebaen mensura)

Okumayan odundur. Cehennemi harlandırır, okumayan sanılarıyla karanlığa savrulur.

Okumak; düzeltir bizi, arındırır zihnimizi, itminana erdirir kalbimizi.

“Gündüz meşgulken gece oku”mak gerek.

Sesin, sedanın kesildiği, karanlığın her şeyi kararttığı o anda okumak, aydınlık meşalesidir.