En derininden bir duman kasırgası vürud eder her şeyini de savura savura başın dönercesine öğütür sinesinde. Büyüdükçe büyüyerek sarar tüm hayallerini, duygularını ve dahası bedenin haricinde her şeyini… için böyledir dışını gören gördüğü kadar bilir; içini tek “bir” bilen bilir; bir de anlayan varsa yaşanmışlıklarından o bilir belki.

Bardağın dibindeki ilk damla son damlaya yollar tüm yüklerini artık göz yaşımı olur o son damla, denizin son tahammülü mü olur tsunamiye ya da volkanda titreyen son ateş damlası mı olur kim bilebilir. Soğuktan sıcağa ısınarak fokurdamanın zirvesinde buhar misali buluttan iner belki bir gün tüm dertlerin. Ne de olsa gök kubbe altında hiçbir aşikar gizleyemez kendini.

Gönlün tüm bunları bir musikide hissederken sığdıramazsın oraya ne anladıklarını, ne anlayamadıklarını ne de anlasan da dilinin ucunda saklanan ya da dilinin ucuna gelemeyen tüm alemi. Bulanık buğulu göz belki söyler derdini. Dünyada yaşadığın bir o kadar da dünyaya ait olmadığını hissettiğin bu hisler ne dünyadan koparır seni ne de ait olduğunu hissettiğin o yere götürür zamanı gelmeden. Üflenen nefesle sönüveren alev gibi senin de bir sönme vaktin vardır elbet. İşte bu daha da kabartır yüreğini, isteyerek ebediyen ulaşamayacağını bildiğin o yer seni çağırırsa sürüklenirsin ne kadar istersen iste. Elini uzatırsın semaya bulanık buğulu gözlerinle yalvarırcasına. Boynun da büküktür tabi bu acizliğinin yanında. Acizsin bilirsin kabul de edersin belki ama açıklayamadığın şeyler daha da acıtarak hissettirir acizliğini sana. Bu farkındalık anlık geçer belki ama kabz olmuştur boynuna. Sense bir kopsam bu duygudan dersin. Ama nafile böylesine ağlıyorken sen bunları bilmesen ne olurdu ki!..

sayın okuyucu yazıyı bu şarkı ile birlikte okumanızın isabetli olacağını  düşünüyorum şarkının sözleriyle yazım çok alakalı olmasa da başlangıçtaki melodiler atmosfere otoruyor: nurettin rençber~ aşk sana benzer