Bir, “bir” varmış Bir’den bir katre

Alması gereken bir yol varmış, elif uzunluğunda

Varması gereken bir “vav” varmış secde kıvamında,

Yol uzunmuş elif kadar lakin boyun bükmek  lazımmış,

Misafir edasında.

Dikenler, pıtırcıklar, çalılar çokmuş bu yolda,

Engeli çetinmiş zira bir elif takıldı mı düşüverirmiş hemen

Diklenerek yürünemezmiş öyle, eğilmek lazımmış mesela

Engelleri görüp aşabilmek için, bu yolda;

Kendinden emin yürümek eliflik değilmiş.

Bir güce ihtiyacı varmış elif’in dayanacağı, sığınacağı

Annenin sıcaklığından bile öte bir sıcaklıkta,

Böyle ki aşılabilirmiş yol, ulaşılabilirmiş vav’a,

Çünkü ne sahibiymiş o yolun ne de kiracısı

Misafiriymiş o yolda katresi olduğu Bir’in

Bir ömürlük.

Adımlarını atarken hep düşünmeliymiş

Sadece bir ömürlük misafir olunduğunu,

Bunun için elif’e Vavlık gerekliymiş.

İçindeki elif varmış, olacakmış,

Yaşamalıymış da içindeki eliflik zaten hep;

Çünkü Bir’in bir hediyesiymiş abdine,

İhtiyacı olan o gücü hissetmesi için içinde;

Ama haddini de bilmeliymiş

İşte bunun için de elifin

Bir teslimiyetle kıvrılarak vav oluvermesi elzemmiş,

Çünkü elif bükülmeli, eğilmeliymiş,

Eğilmeyen ve bükülmeyen tek Bir varmış çünkü;

Öyle de olmalıymış zaten.

Elif bükülmekle elifliğinden bir şey kaybetmezmiş

Zira  vavlık ona gerçek elifliği öğretirmiş,

Elifin elifliği bükülmekle hemhalmiş vav edasında

Bir, işte bu koşulla bu hediyeyi ona bahşetmiş

Bunu ise elif vavdan öğrenmiş.

Eliflikten nasibi sadece vav olabilme gücü olmalı imiş elifin,

Vavlık elbisesiyle örtünebilmeliymiş;

Vav ise Elif’i hissetmeliymiş içinde sadece,

Maharet eliflikte değilmiş keza.

Ne Elif Vav’ı öldürmeli imiş dışında,

Ne de Vav Elif’i öldürmeli imiş içinde;

Çünkü ikisine bir birlik gerekliymiş ve;

Vavlıkmış asıl misafirliği kabul edilen,

Asıl Vavmış yolu kendinden emin yürüyen,

Çünkü elifin ihtiyacı olana vav kıvamında sahipmiş.

Elif ihtiyacı olana vav kıvamında sahip olabilmeli imiş.

Vesselam.