Neden bu haldeyiz sorusuna en aptalımız bile ‘hangi haldeyiz?’ diye karşılık vermez. Halimiz ortada, elimiz kolumuz bağlı. Neden bu haldeyiz sorusu aslında kendi içinde cevabını da saklıyor: çaresiziz. Çareyi bilmemek en büyük çaresizliğimiz.
Çareyi neden bilmediğimizi sorarsak, esas sorumuzu sormuş oluruz herhalde. Çare, bilinmediği sürece çare değildir çünkü. Biz cevabını bilmediğimiz sorularla birden karşılaşmadık, önce sorularımızı sormayı bıraktık, sonra cevapsız sorular sardı etrafımızı. Kendimize, insanlığa ve Yaradan’a sorular soracaktık halbuki; ama ya aldığımız bir cevapla tatmin olduk yada sorulardan birinin çetrefilliği bizi soru sormaktan vazgeçirdi, belki ikisi de. Sonuçta ‘insan’ı sorusuzluğuyla başbaşa bıraktık.
Çare aramayışımız o kadar belirgin ki, son iki yüzyılda tüm klasik eserlerin sadece yüzde birinden biraz fazlası okunmuş. Bu demektir ki, bizden önce sorulan soruları hiç öğrenmemişiz; ki cevaplamaya kalkalım onları. Ama zihinlerimiz hazır sorulara verilecek hazır cevaplar peşinde.
Derdimiz çaresizliğimizdir. Ama çareyi bilmeyişimiz değil çareyi aramayışımız bizi çaresiz bırakıyor. Bu yüzden öbür dertlerimizi dertten bile saymaya varmıyor gönlüm.
YineDergi 
bana emirle yaptığımız bir tartışmayı hatırlattı bu soru. öncelikle öncekilerin sordukları soruları bilmemiz gerekiyor diyorken ben, o yeni sorular sormalıyız diyordu. kayhan araya girmişti de bi uzlaşma sağlanmıştı. soracağımız ilk soru bu olmalı sanırım. öncekilerin neler sorduğunu mu soracağız. yoksa kendi sorularımızı mı üreteceğiz ilk baştan.
öte yandan dediklerin en sonunda şuraya çıkıyor sanrım yasin: soru sormadıkça medeniyet üretemeyeceğiz. son iki yüzyılda olduğu gibi. ve biz medeniyet üretmedikçe onların ürettiklerini alacak insanlarımız. biz de bunun karşısında, el-cevap; caizdir, mekruhtur, zinhar haramdır tartışmalarına gireceğiz.
medeniyyet tek dişi kalmış canavar oldukça biz, insanlarımıza “gavura benzemeyin” demekle yetineceğiz.
aslinda mesele su: oncekilerin sorularini bilip kendi sorularimizi sormak. sifirdan soru sormaya kalkmak belki yaptigimiz en tehlikeli acemiliktir. Soru sormayi ogrenmek icin de sorulan sorulara bakmak lazim.
katkin cok yerinde olmus, tesekkurler.
” önce sorular sormayı bıraktık..
…en aptalımız bile ‘hangi haldeyiz?’ diye karşılık vermez. ”
kendini bilmeden,neye cevap arasın insan? yazı beni bu soruyla yüzleştirdi. Allah razı olsun abi,eline sağlık.