“ Bir zaman gelir ki, islamiyyete yapışmak, elinde ateş tutmak gibi güç olur.”
Hadis-i Şerif
Anlayamadım!
İçinde yaşayıpta,
Ait olamadığım,
Zamanda boğulan
Karışık kafamın
Sebebini.
Anlayamadım!
Yaşadım, ama ait olamadım.
Zamana mekâna sığamadım.
Sığdıramadım, dışıma sakladığım içimi.
Anlayamadım, anlatamadım!
Zamanda ben olamadım.
Ben içimi kemirirken
Anlayamadım!
Ait olmadan içinde yaşadım.
İçinde dışından farklı yaşadım.
Biliyorum hâlâ anlayamadım,
Anlayamam!
Anlatmak mı, yoksunum
Anlatamam.
YineDergi 
ben de anlayamadım:-)
demek ki amacına ulaşmış…
ben de bazen anlamıyorum…hem zamanda varsın hem de dışındasın…belki de standartları birileri belirliyordur ve biz kendimizi onlarla kıyasladığımızda dışarda hissediyoruzdur…en azından okuduklarımdan kendimce çıkarımım bu
canım şiirden pek bende anlamam ama senin dediğin iç ve dış dünyanın ayırdıyla alakalı ki anlayamadığını anlamak bile bi bilinç halidir bence bunu farkettiysen yeter zaten.
okulda bir hoca insanları 4 çeşite ayırmıştı, Büşra’nın doğru tesbiti bana onu hatırlattı:
-Anladığını anlayanlar
-Anladığını anlamayanlar
-Anlamadığını anlamayanlar
-Anlamadığını anlayanlar
neden olmasın
“Ne içindeyim zamanın, ne de büsbütün dışında
Yekpâre geniş bir anın parçalanmış akışında”
A. Hamdi Tanpınar
İnandığınız gibi yaşamazsanız, yaşadığınız gibi “inanırsınız.”
Tuhaf bir hayat bizimki.. Yaşamıyor, sürükleniyoruz..