Bilemedim
Göremedim faniliğini
Bilmem ki ne sanmıştım seni
…
Gamzende cennete açılan geçitler
Yüzündeki hayat bahşeden ışıltı
Ah o ecel kokuşlu gülüşün…
Hangi masalın perisiydin
bilemedim
Gül goncası düştü gözlerin…
Soldu hazan gelmeden
Bitti masal…
Yanımdan geçince sen
Kaçırıp gözlerini
Yüreğime değince perçemin
Atınca kancasını taa derinlere
Ah, ölümdü her salınışın
Ah ki ne çare
Can da giderdi seninle…
Hadi!
Yine mutlu yalanlar söyle bana…
Sevmedik(!) diye mi bu ayrılık?
Yokluğundan mı aşkın bunca hüsran?
Söyle!
Mutlu yalanlar söyle bana…
Hadi!
…
Ah!
Çölde serap misali
Hayalmiş sevda
Bilemedim…
∗ Halil Altay
YineDergi 
eline sağlık gözüm. içime işledi…
“Gamzende cennete açılan geçitler”
çok güzel
abiler, eyvallah…
Bana yine de yalan söyleme… yaşamak mı ölmek mi karar vermek zor ya da yalandan da olsa mutluyuz…
halilim ne güzel bir şiir yazmışsın. okudukça okuyası geliyor insanın.
eyvallah üstadım…
böyle yorumları duydukça da yazdıkça yazası geliyor insanın 🙂
:)))
eyvallah.