Yazar: Abdullah R. Işık
Okunulası değil,sadece yazılası…
Bir yazı,ne yazılacağı,nasıl yazılacağı,neden yazılacağı bilinmeden kaleme alınmış ve kısa bir zaman verilerek durumun vehametinin daha da arttırıldığı bir yazı…
Otobüsteyim ve birçocuk otobüsün altını üstüne getiriyor,otobüsün bazı koltukları boş ve bu çocukta bu koltuklara gidipgeliyor, koltuklarda oturan insanlarda inşaallah bu çocuk bize de bulaşmaz diyen gözlerle çocuğu seyrediyorlar.Çocuk yaramazlığın dozunu biraz daha arttırıyor ve nereden geldiğini daha sonra fark edebildiğim bir ses “ŞAMİL, uslu dur ve yanıma gel” diyor.Bütün gözler arka tarafta bulunan sesin kaynağı olan kadına odaklanıyor ama benim kulaklarımda hala o isim yankılanıyor ŞAMİL ŞAMİL ŞAMİL…
Yine birgün metroda oturacak yer bulduğum halde ayakta birkaç insan var ve beşon metre ileride bir çocuk,çocuk demirlerde bulunan ve yolcuların tutunması için yerleştirilmiş tutacakları yaklamaya çalışıyor ve nihayet ikisini birden yakalıyor.Yakaladıktan sonra barfiks çekmeye başlıyor ve tabiki vagondaki yolcuların hepsi gözlerini çocuğunüzerine yoğunlaştırıyor.Çocukta yaptıklarının dozunu arttırarak akrobatik hareketler yelpazesini genişletiyor ve çocuğun karşısındaki koltklardan bir kadın kalkıyor “HALİT düşeceksin yavrum” sesi kulaklarımda yerini alıyor “HALİT”ve son nokta Halit annesinin yardımıyla tutacaklarda ters dönüyor ve şovunu tamamlıyor.Tutacaklardan atlayarak metrodan annesinin ellerine tutunmuş olduğu halde iniyor.Vagonda bir sessizlik, herkesin gözleri parlıyor.İşten yeni çıkmış,okulun kapısından kendini zor atmış insanlar,yorgunlukları ve bezginlikleri gözlerinden aleni şekilde fark edilen bu insanlar Halit’in yaptıklarıyla biraz olsun kendilerine geliyorlar…
Şamil ve Halit;her zaman bu iki isme karşı derin bir muhabbet beslemişimdir, bu isimler beni her zaman heyecanlandırmıştır… Halit, Hz.peygamberin gözü kara komutanlarından ve şehid olma arzusuyla yanıp tutuşan sahabelerinden biri… Şamil, Kafkas kartalı,Rusların korkulu rüyası. Şeyh Şamil in torunu Şamil Basayev ,Gudermes fatihi, şehit komutan…
Şamil, Halit, Selman, Hanzala, Hazma ve daha buraya yazamadığım yüzlerce güzide isim. Bu isimlerin hepsi,zihnimde ve zihninizde uyandırdıkları güzellikleriyle varlar. Peki Kaya, Tankut, Alev, Cansu, Savaş zihnimizde ne gibi şeyler ifade ediyor…
Okuduğunuz için teşekkürler…
bunu daha önce okumuştum…
biliyorum…
sadece yazıymış…peh peh…
yazı idare eder allah kolaylık versın….daha cok calış…bu yazı ıle pek bır sey olmaz ama …siz ne okuyonuz….cok da kotu sayılmamakla bırlıkte ıyıde degıl…ne yaparsın insanları kırmadan bu işi ya bırak ya gelıstır….
bak yazılarını tuvalette yaz ınsan rahatlar ken ıyı yazarmıs derler..
sizin gibi ateşli türk gençlerini pistlerde görmek istiyoruz.
Alırım risaleni elinden… Sizin gibi gençleri kamplarda görmek isteriz
Yazı his olarak olgunlaşmış olsa da cümle kurgusu ifade zenginliği ve tasvirler yönüyle gelişmeyi arzular durumda…faydadan hâlî değil elbette ancak maksada matuf eserler için biraz daha çaba…
Kolay gelsin, emaneten
yazar, yazısının ne olduğunu bildiğini söylüyor. Okunası değil yazılası diyor.
Ama bana kalırsa okunası da bir yazı. Hissen olgun.
Abdullah beyi, öyle bir yazıyla görmekten şikayetçiyiz.. Dahası da gelmeli yazılarınızın.