Başlıksız


bir şiir varmış,

bir şiir yokmuş

sonra insan bir şiirmiş,

sonra bir insan varmış, bir şiir yokmuş

insan önce bir şiirmiş, sonra iki şiir olmuş, sonra üç, sonra dört, sonra bin, sonra milyon, sonra…., sonra…..

sonra bir şiir bir diğer şiiri sevmiş, sonra bir şiir bir şiiri kıskanmış, sonra bir şiir bir diğerine kızmış, sonra bir şiir bir şiiri öldürmüş ve sonra şiirler ağlamış, şiirler sevinmiş, şiirler kan gütmüş.

ve sonra şiirler şiir doğurmuşlar, dağlar, denizler ve çöller.

şairin ilk gözyaşları, ilk sevinçleri, umutları….

ve sonra şiirler katil doğurmuşlar, silah yapmışlar ve makineler.

şairin ilk kaygıları, ilk kırgınlıkları, ………….

ve sonra katiller öldürmüşler, silahlar yaralamış ve makineler kirletmiş.

sonra bazı şiirler küsmüşler her şeye her şiire. ve kaçmışlar dağların ardına denizlerin karanlık diplerine. saklanırız, saklı kalırız diye.

ama katil şiirler gelip bulmuş onları. sonra silahlar, sonra……

ve şiirler, son kalan şiirler çöllerin uçsuz bucaksızlığına kaçmışlar. vahşeti görmüş, kızıl köpüklü kanları dökülmüş ve susuzluğa susamış son kalan şiirler. çöl onları yakmış, susatmış, çöle çevirmiş onları. ve bağrında saklamış onları.

ve sonra bir gün, sonra iki gün, sonra üç, sonra dört, sonra bin, sonra milyon, sonra…., sonra…. gün geçmiş.

ve bir gün şair defterine bakmış ve bir gün şair defterinde görmüş. şiirler, dağlar, denizler, çöller, aşklar, umutlar, yaşanmışlıklar, yaşanmamışlıklar, umutsuzluklar, intiharlar, ölümler, çığlıklar, ağlayışlar ve kana bulanmış sayfalar.

ve sonra şair ağlamış, benmiyim bütün bunları yazan diye.

ve şair ağlamış defterimi yakmam gerek diye.

ve şair ağlamış dağlarım, denizlerim, çöllerim, anılarım, göz yaşlarım yandı diye.

ve ‘yanmak’ tan geriye bir çöl kalmış, bir kevir. yanık çıplak izler ve kavrulmuş bir çöl.

ve şair şiirlerini görmüş bu bedende, çölde.

anıları, sevinçleri, umutları,…..

bir şiir varmış,

bir şiir yokmuş

sonra insan bir şiirmiş

sonra bir şiir varmış,

bir insan yokmuş

şiirler, düşler ve geceler

birer şiiriz galiba……….


∗ Ferhat TAŞKIN



5 comments

  • yorum yok yazısını görünce gördüğümle aslında çok hoşlaşmadım. bir adam çıkıyor yazıyor ve bu doğru bir adam yazmıyor ve değerlendiriliyor(!) bu yazı mı kötü (zannetmiyorum) bazı yorumlu yazılar mı daha değerli (bunu da zannetmiyorum) anlamadım. bu anlamama bir kaçış değil gerçekten anlamadım. anlayan varsa açıklasın ben bu yazıyı diğer bazı yazıların altına da yazabilirdim, rast geldi diyebilirim. bakıyorsunuz yazısı olan arkadaşlarında başka arkadaşlara yazdığı yazılarda değer yok evet yok b u derginin durumu bu mudur onu bilmiyorum ama bildiğim vardır ki o da bir adam bir yazı yazıyorsa ve onu yazmaya uğraşıyorsa (ben buna inanıyorum) onu değerlendirecek adamın da değerliyi ortaya çıkarması lazımdır. buna hakkını vermek de denilir. kuzen demek bir değerlendirme değil bu gayrı ciddilik bence. benim de bir yazım var burda o da yorum almadı tabii bazınız bu yazdıklarımı bu yorumun yokluğuna yoracaktır. hayır sorun bu değil bu sorun benlik hiç değil. sorun değerlendirmenin değersizliğinde iyinin veya kötünün eleştirilmemesinde. belki bazınız hala yorumsuzluğuma takılısınız.bende takılı duruyorum ama ferhat taşkın’ın yorumsuz oluşuna daha çok takıldım. herkese hayırlı hayatlar

  • ya önemli değil ahmetçiğim. gerçekten benim de beğenmediğim bi yazı. o yüzden anlayışla karşılıyorum yorumsuz olmasına. çünkü bu yazı başkası tarafından yazılsaydı yorum yaparmıydım emin değilim. gerçi senin de eleştirin güzel bi yazı olmasa bile yorumun olmamasına yönelik. o bakımdan hepimizin eksikliği var haklısın. umarım gideririz bu eksikliğimizi.

  • bu yazıyı çöl hakkında araştırma yaparken tesadüfen gördüm. yorumsuzluğunun yorumunu okudum alt satırlarda. ama bence hiç de fena değil. varlığın anlamsıları bu kadar mı içli şiire deftere şaire çöle yanmaya yüklenebilir. yazarını kutluyorum. ama nerede bizim toplumumuzda mankenlerin hayat ayrıntılarını geçip de insanın ayrıntıları inceliklerini düşünmek? geçelim kardeşim geçelim.

  • her zamanki gibi çok geç cevap yazdım, affola! yorumunuz için teşekkürler divinia commedia:)

  • bu gün ölü ozanlar derneğini izledim. Yazdıklarınla filmde geçen
    bazı diyaloglar birbirini tamamlar gibi. Hoş bir tevafuk oldu eline sağlık

Submit a comment

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s